Blind date!

Een blind date met de Maaspoort. Wat is dat? Nou je boekt een voorstelling, maar je weet absoluut niet wat het is. Het kan cabaret, een dansvoorstelling, een toneelstuk, een zanger/es enz. enz. zijn. Best spannend, want het kan enorm tegenvallen. Jaren geleden hebben wij ons eerste blind date in de Maaspoort gehad. Toen bleek het om Hazel O'Connor te gaan. Een zangeres. Samen met een harpist vulde zij de voorstelling van anderhalf uur. Wij hadden samen met E. en R. de voorstelling geboekt. Daar zat ik op de eerste rij tussen Albert en R. De één vond het geweldig (Albert) en de ander (R.) vond het werkelijk verschrikkelijk. Ik vond het ook leuk, maar als er iemand (R. dus) onderuitgezakt en ongeinteresseerd naast je zit is dat niet het leukste.
Nu een paar jaar later durfden wij wel weer eens een gokje te wagen. We waren maar met z'n tweetjes want E. en R. gingen niet mee.
En dit keer was het een toneelstuk van de groep Suburbia uit Almere. Het bleek een stuk over pedofilie te zijn. In de flyer staat het volgende:

Blackbird van David Harrower - Over de grenzen van de liefde
In een morsige bedrijfskantine ontmoeten een man en een jongere vrouw elkaar na 15 jaar opnieuw. Onverwacht staat Una voor Ray's neus. Ze wil uitleg, een verklaring, ze wil hem zien. Ze wil praten over wat er destijds tussen hen is gebeurd.

Toen het toneelstuk begon wisten wij, omdat we er dus niets over gelezen hadden, nog absoluut niet waar het over ging. Maar gaandeweg de voorstelling werd ons duidelijk dat het ging om de toen 12-jarige Una, die een sexuele relatie had gehad met de toen 40-jarige Ray. Nu naar 15 jaar proberen de personages het verleden te reconstrueren. Betrof het een liefdesgeschiedenis, want er was ook (bleek ook later weer) liefde van haar kant, of ging het om misbruik.
Ja, er waren geen antwoorden in dit stuk. De acteurs speelden voortreffelijk. Ja het was een indrukwekkend stuk dat je tot denken aanzet. En daarom is zo'n blind date zo leuk. Als we dit in het Maaspoortprogramma hadden zien staan hadden we dat nooit geboekt. Een stuk over pedofilie kan toch niet leuk zijn. Wel dus!
Na de voorstelling was er nog een nabespreking waar je bij aanwezig kon zijn. Vele mensen verlieten de zaal en ik dacht: waarom nou zo'n nabespreking. Ik wilde ook vertrekken, maar Albert wilde blijven zitten dus toen ben ik ook maar gebleven. Achteraf was het wel de moeite waard. Er werd aan de mensen in de zaal gevraagd wat ze van het stuk vonden en zo kwam er een boeiend gesprek op gang tussen de acteurs en de zaal.
Vaker een blind date boeken?

Groetekes, Nicole