Van huisuit heb ik niets met voetbal. We keken dus ook nooit naar voetbal op de televisie. Mijn vader vindt er geen klap aan. Er gaat nog een leuke anekdote: Toen ik een paar jaar was (lang geleden dus) kwam er een man langs de deuren met een nieuw voetbaltijdschrift. Mijn vader deed de deur open en de man vroeg of hij misschien interesse had in een voetbaltijdschrift. "Voetballen, wat is dat?", vroeg mijn vader. (Hij wist het natuurlijk wel, maar hij was die man een beetje aan het stangen). "Nou, zo'n spelletje met een bal, kent u Johan Cruijff niet?". "Johan Cruijff?", zei mijn vader, "woont-ie hier soms in de straat?". Toen gaf die man het op. Hij zei: "Met u valt niet te praten over voetbal." En het is nog steeds zo. Mijn vader is inmiddels 71 en kijkt veel liever naar schaatsen of wielrennen.
Maar toen leerde ik Albert kennen. Albert deed al jaren aan veldvoetbal en had toen al 10 jaar een seizoenkaart van VVV-Venlo. Af en toe ging ik naar mijn vriendje kijken als hij thuis moest voetballen. Maar mee naar VVV-Venlo ging ik al helemaal niet. Een beetje naar 22 voetballende jongens kijken. Ik was toch niet gek? Ach, en toen was het een keer stralend weer. Het was Pinksteren en VVV moest voetballen. Wat moest ik op een zondagmiddag alleen thuis? Dus ik ging 'ns mee. En......? Best leuk eigenlijk. Albert ging van voetbal af, omdat hij op zondag ook weleens met mij op pad wilde of met mooi weer lekker een stukje motorrijden. Af en toe ging ik mee naar VVV.
Drie heerlijke zonen werden geboren. En deze zonen bleken de voetbalinteresse van hun vader te hebben. Joeri ging op voetbal, Milan ging op voetbal, Joeri kreeg een seizoenkaart van VVV, Igor ging op voetbal (Ik heb nog geprobeerd of hij niet een andere sport wilde gaan doen, maar nee hoor....ook voetbal), Milan kreeg een seizoenkaart van VVV, Igor ging bij de Koelkids. Igor en gingen ook steeds vaker mee naar VVV. En toen promoveerde VVV naar de eredivisie. Ipv vrijdags zouden ze nu op zaterdagavond of zondagmiddag gaan spelen. Ik zei tegen Albert dat ik niet iedere 2 weken een zaterdagavond of een zondagmiddag alleen met Igor thuis wilde zijn. Dus kochten wij ook een seizoenkaart en werden net zoals Albert, Joeri en Milan lid van de supportersvereniging. Dat seizoen, en trouwens ook dit seizoen, zijn we ook met z'n vijven herhaaldelijk naar uitwedstrijden geweest (meestal met de supportersbus). Zelfs op 2e kerstdag. Helaas VVV degradeerde, maar ik vond het inmiddels zo leuk dat ik mijn seizoenkaart voor dit seizoen heb laten verlengen. Wie had dat gedacht? Ik niet in iedergeval. Ik kan het mensen ook niet uitleggen hoe leuk het is om voor een clubje te zijn. Je hebt vaste plaatsen in het stadion. Dus elke thuiswedstrijd zit je met dezelfde mensen bij elkaar. Ik zit, uitgedost met mijn van sinterklaas gekregen VVV-sjaal, tussen 2 mannen net achter Albert, Milan en Igor. Joeri staat op de sfeertribune, achter de goal, samen met zijn vrienden.
Maar er is niet alleen VVV-Venlo. We hebben ook nog SVB waar onze 3 jongens voetballen. Joeri in de B, Milan in de D en Igor in de E. Joeri en Milan trainen 2x in de week en Igor 1x keer. En dan zaterdag natuurlijk een wedstrijd spelen. Igor speelt meestal rond 9 - 10 uur, Milan rond 12 uur en Joeri rond half 3. Dat wil dus zeggen dat wij de hele zaterdag onder de (voetballen)pannen zijn, want Albert en ik proberen toch zo vaak mogelijk te gaan kijken. En een voetbalwas dat dit oplevert. Poehhh. Maar de jongens hebben er plezier in dus wij ook.
Maar het is nog erger geworden. Sinds een aantal maanden volgen we ook het eerste van SVB. Zij spelen altijd op zondagmiddag en als we kunnen en ze spelen thuis dan gaan we kijken. Dit weekend was het raak. Vrijdagavond een wedstrijd van VVV, zaterdag onze jongens en zondag het eerste van SVB. Een echt voetbalweekend. Hoe is het mogelijk dat ik er zo in gezogen ben? Ik weet het niet, maar ik vind het echt leuk. Ik merk wel dat er mensen zijn die hier een beetje raar tegenaan kijken. Die vinden voetbal voor het plebs. Dan schijn je niet op hetzelfde level te zitten, want voetbal is maar een dom spelletje. Nou ja, so what? Wij doen het wel met het hele gezin. Het is een echt gezinsuitje waar we allemaal plezier aan beleven.
En vrijdag gaan we weer....het wordt nog spannend als VVV deze week verliest en RKC wint. Ik hoop dat het goed komt en dat we dit weekend of anders volgend weekend een VVV-feestje kunnen vieren in de stad.
Voetbalgroetekes, Nicole
Geen opmerkingen:
Een reactie posten